PUYA BERTERONIANA
_pliki/image001.jpg)
Niezwyk³y gatunek z rodziny boreliowatych,
tworz±cy rozety li¶ci oraz efektowne, ogromne kwiatostany.
Pochodzi z Chile, porastaj±c
skaliste rumowiska.
Jest ro¶lin± wieloletni±. Jej kwiatostan dorasta do 2 metrów. Tworz± go drobne kwiaty w piêknej, nietypowej barwie, która mieni siê w odcieniach b³êkitu.
Polecana do
uprawy doniczkowej. W okresie letnim, mo¿e byæ ozdob± naszych tarasów, ogrodów, balkonów. Jako bylina, zakwita w m³odym wieku!
Mo¿liwa jest uprawa w gruncie. Mrozoodporno¶æ wg ró¿nych ¼róde³ wynosi od -8 do -12oC .Wiêc pod okryciem puya powinna ¶wietnie
przezimowaæ.
RO¦LINA ¯Ó£W
_pliki/image003.jpg)
WYJ¡TKOWO OSOBLIWA I UNIKATOWA RO¦LINA,
PRZYPOMINAJ¡CA SKORUPÊ ¯Ó£WIA
Dioscorea Elephantipes-zwana tak¿e s³oniow± nog±, ro¶lin±-¿ó³w lub chlebem Hotentotów. Jest to bylina tworz±ca kaudeks- magazyn na wodê
w postaci du¿ych
pó³kulistych
kopu³ z zewn±trz ³udz±co podobnych do skorupy ¿ó³wia.
_pliki/image005.jpg)
W naszym klimacie tylko do uprawy w
pojemnikach!
Dobrze
czuje siê w pomieszczeniach o suchym powietrzu,
potrafi kilkakrotnie w ci±gu roku zrzucaæ li¶cie, co jest sygna³em do prawie ca³kowitego zaprzestania
podlewania, ze wzglêdu na spoczynek, do którego wtedy przechodzi.
Równie¿ w trakcie
wzrostu podlewanie powinno byæ bardzo
oszczêdne. Ponadto ro¶linie nale¿y zapewniæ ciep³e i nas³onecznione
miejsce. Nie sprawia problemów w uprawie je¶li przestrzega siê tych (wymienionych wy¿ej) zasad uprawy.
BAOBAB
Jest to niezwyk³y gatunek do uprawy w domu wystêpuj±cy na pustyniach Pó³wyspu Arabskiego. Aby przetrwaæ okresowe susze, wytwarza kaudeks w postaci grubej miêsistej ³odygi, jest to swego rodzaju zbiornik na
wodê, która ro¶lina gromadzi podczas deszczowej
pory. Ro¶nie wolno, przybieraj±c na wadze i objêto¶ci pnia,
dlatego jest wymarzonym gatunkiem dla pocz±tkuj±cych bonsaistów, którzy czêsto bywaj± niecierpliwi
co do grubo¶ci pnia.
Daje to du¿e mo¿liwo¶ci uzyskania w nied³ugim czasie piêknego drzewka
z grubym pniem. Dodatkowym atutem s± piêkne kwiaty o ¶rednicy oko³o 5cm, które bardzo gêsto oblepiaj± drzewko wiosn± i latem.
_pliki/image007.jpg)
_pliki/image009.jpg)
Wszelkie
zabiegi formuj±ce s³u¿± jedynie do upiêkszenia i udoskonalenia kszta³tu i formy konarów. Nie s± wymagane, aby uzyskaæ ca³kiem przyzwoite efekty.
Nie ma du¿ych wymagañ, je¶li chodzi o uprawê, zadowala siê zwyk³ym przepuszczalnym pod³o¿em oraz ¶wiat³em w ka¿dych ilo¶ciach. Nie
wymaga podlewania do prawid³owego wzrostu. Wiosn± podlewanie jest wskazane ze wzglêdu na
kwitnienie.
PLEIOSPILOS NELLI
Zwane ¿ywymi kamieniami
Ten
niepozorny gatunek dziêki twardym, miêsistym li¶ciom ukazuje swe prawdziwe piêkno, kiedy z kamieni wyrastaj± du¿e okaza³e kwiaty. Wtedy to okazuje siê, ¿e to nie kamienie, a ¿ywe ro¶lin
y.
Pleiospilos nelli to gatunek, który znacznie ró¿ni siê od popularnych w ostatnim czasie
Lithopsów. Tworzy on bardzo du¿e, wrêcz gigantyczne w porównaniu z lithopsami owalne kszta³ty w
szaro-zielonej barwie. Ponadto ich ¶rednica jest
3-5 razy wiêksza.
Jest to ro¶lina nie sprawiaj±ca problemów w uprawie pod warunkiem bardzo oszczêdnego
podlewania. Jest to najwa¿niejszy poza s³onecznym miejscem czynnik, wp³ywaj±cy na prawid³owy wzrost 'kamieni' Zim± nie podlewa siê jej wcale, latem w trakcie
rozwoju bardzo oszczêdnie. Dziêki tak niskim wymaganiom wilgotno¶ciowym
mo¿na uznaæ ten gatunek
za jedn± z najlepszych ro¶lin dla zapominalskich lub zapracowanych mi³o¶ników oryginalnych i widowiskowych ro¶lin.
SITOWIE
_pliki/image013.jpg)
Jedna z najpiêkniejszych,
a jednocze¶nie ³atwych w uprawie ro¶lin doniczkowych.
Pêczki licznych,
listkowatych pêdów d³ugo¶ci do 20 cm zakoñczone niepozornymi kwiatami
rosn± najpierw do góry, po czym zwieszaj± siê wokó³
doniczki, stanowi±c niebanaln± dekoracjê wnêtrz.
Ro¶liny
nale¿y uprawiaæ
w ¿yznym, ci±gle
wilgotnym pod³o¿u, chroni±c przed bezpo¶rednim
dzia³aniem s³oñca.
ROZCHODNIK
MORGANA
_pliki/image015.jpg)
_pliki/image017.jpg)
Sedum to ro¶lina pochodz±ca z Meksyku. Grubosz o pokroju pocz±tkowo
wzniesionym i p³o¿±cym z czasem
zdecydowanie zwisaj±cym. Li¶cie zielono srebrne zgrubia³e naprzeciwleg³e, bardzo gêsto u³o¿one.
Ro¶lina ta jest bardzo ³atwa w uprawie. Odporna na suche powietrze i szkodniki, dobrze czyje siê w
mieszkaniu, a w okresie letnim tak¿e w ogródku i na balkonie.
Czerwono ró¿owe kwiaty pojawiaj± siê u starszych ro¶lin. Wyrastaj± na koñcach pêdów w okresie letnim.
ALOKAZJA AMAZONIKA
_pliki/image019.jpg)
Alokazja pochodzi z
Archipelagu Malajskiego, jej d³ugoogonkowe li¶cie wyrastaj± z k³±cza. Najefektowniejsz± odmian± jest Alocasia lowii ( nazywana równie¿ amazonika ), która posiada b³yszcz±ce, ciemnozielone li¶cie o bia³ych nerwach. Li¶cie alokazji osi±gaj± d³ugo¶æ do 60 cm
Aby ro¶lina dobrze
ros³a potrzebuje
du¿o miejsca,
rozproszonego ¶wiat³a, du¿ej wilgotno¶ci powietrza
i wysokiej temperatury ok. 23 – 25 st. C ( zim± nie mniej ni¿ 18 – 20 st. C ). Ze wzglêdu na swoje wymagania, ro¶linie trudno jest zapewniæ komfortowe warunki w mieszkaniu ( Alokazja najlepiej czuje siê w ³azience i
kuchni ). Ziemia w doniczce powinna byæ stale wilgotna a li¶cie zraszane letni± miêkk± wod±.
Co dwa
tygodnie ro¶linê nawozimy ( poza zim± ). W zwi±zku z tym, ¿e Alokazja ro¶nie szybko, powinni¶my umieszczaæ j± w du¿ych donicach a wiosn± przesadzaæ. Rozmna¿amy poprzez ukorzenianie m³odych osobników rosn±cych na k³±czach. Ukorzeniamy w wilgotnym torfie w zacienionym miejscu.
NAGARBIA GLABRA
(Nagarbia G³adka)
Pochodzi
z Brazylii. Bylina lub zimozielony, niski pó³krzew o miêkkich pêdach i skórzastych li¶ciach. S± one l¶ni±ce, ciemnozielone, miêsiste. Obficie
kwitnie od wiosny do jesieni. Kwiaty pomarañczowe, lub pomarañczowoczerwone,
rurkowate o wydêtych p³atkach korony, przypominaj±ce ma³e z³ote rybki.. Temperatury
umiarkowane, zim±
min 10 st. Ro¶lina lubi jasne o¶wietlenie lub lekki cieñ. Podlewanie
umiarkowane od wiosny do jesieni. Zim± – oszczêdnie. Nale¿y regularnie zraszaæ
li¶cie.
_pliki/image023.jpg)
PEPEROMIA KÊDZIERZAWA
_pliki/image025.jpg)
Peperomie ¼le rosn± bezpo¶rednio na s³oñcu. Latem w bardzo s³oneczne dni trzeba je
cieniowaæ, natomiast zim± mo¿na je przestawiaæ bli¿ej okna.
Ro¶liny te najlepiej siê czuj± w temperaturze
18-25°C. Zim± mo¿e byæ nieco ch³odniej, jednak nie
mniej ni¿ 15°C (marzn± ju¿ w temperaturze
5-8°C). Warto o tym pamiêtaæ, gdy przynosimy je z kwiaciarni do domu
lub wietrzymy pomieszczenie. O
powodzeniu w uprawie peperomii najczê¶ciej decyduje prawid³owe podlewanie. Ich
li¶cie zawieraj± du¿o wody, dlatego nie
jest dla tych ro¶lin gro¼ne okresowe przesuszenie pod³o¿a. Bardzo szkodzi im
natomiast nadmierne podlewanie - czêsto jest przyczyn± gnicia korzeni i
zamierania pêdów. Przed kolejnym podlaniem ziemia
powinna lekko przeschn±æ. Peperomie wymagaj± wysokiej wilgotno¶ci powietrza, nie
powinny wiêc staæ w pobli¿u kaloryferów.
Peperomie rzadko przesadzamy, i to tylko egzemplarze silnie rozro¶niête. Zabieg
ten najlepiej przeprowadzaæ wiosn±. Ro¶liny te maj± p³ytki system
korzeniowy, st±d najlepiej rosn± w p³ytkich
naczyniach. Na dno nowej doniczki trzeba koniecznie po³o¿yæ grub± warstwê drena¿u, a nastêpnie wype³niæ pojemnik
gotow± mieszank± do ro¶lin doniczkowych albo mieszanin± ziemi li¶ciowej,
kompostowej, piasku i torfu. Odczyn pod³o¿a powinien byæ lekko kwa¶ny (pH
6-6,5).
PEPEROMIA JYDE
_pliki/image027.jpg)
STORCZYK KLEJNOT
(LUDISIA DISCOLOR )
_pliki/image029.jpg)
_pliki/image031.jpg)
_pliki/image033.jpg)
Ro¶lina ciep³olubna.W lecie ¶rednia temperatura dnia wynosi 27°C, nocy 21-22°C, co daje ró¿nicê dobow± 6°C. W fazie aktywnego wzrostu nale¿y czêsto podlewaæ, ale powinny
nieco przesychaæ miêdzy podlewaniami i nigdy nie mo¿na dopuszczaæ do tego, aby pod³o¿e wokó³ korzeni by³o zle¿a³e lub rozmokniête. Gdy na jesieni nowe przyrosty osi±gn± dojrza³o¶æ, ilo¶æ wody nale¿y stopniowo zmniejszyæ. W okresie aktywnego wzrostu ro¶liny nale¿y nawoziæ co tydzieñ 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków.
Pe³zaj±cy pokrój tej ro¶liny wymusza uprawê w p³ytkich miseczkach o dobrym drena¿u, wype³nionych bardzo lu¼nym, szybko przesychaj±cym pod³o¿em, takim jak ¶redniej granulacji kora lub pociête w³ókna paproci drzewiastej. Do takiej mieszaniny czêsto dodaje siê tak¿e materia³y rozlu¼niaj±ce pod³o¿e, ale równocze¶nie zatrzymuj±ce czê¶æ wilgoci, na
przyk³ad perlit i
pociêty mech
torfowiec. Czêsto dodawany jest tak¿e wêgiel drzewny w celu zapewnienia przewiewno¶ci pod³o¿a i
zabezpieczenia przed kwa¶nieniem.
W zimie ¶rednia temperatura dnia wynosi 15-18°C, w nocy 9-12°C, z amplitud± dobow± 6°C. Powy¿sze
temperatury odzwierciedlaj± najch³odniejsze warunki, w jakich powinno siê uprawiaæ ten gatunek. W zimie podlewanie uprawianych ro¶lin powinno
byæ ograniczone,
zw³aszcza tych
uprawianych w ch³odniejszych warunkach, lecz nie wolno pozwoliæ, aby
nadmiernie wysch³y albo pozostawa³y suche przez d³u¿szy czas. Nawo¿enie nale¿y zredukowaæ lub ca³kowicie wyeliminowaæ a¿ do momentu, gdy wiosn± rozpocznie siê intensywniejsze podlewanie.
TRZYKROTKA
_pliki/image035.jpg)
Trzykrotka
jest jedn± z najbardziej lubianych ro¶lin doniczkowych, jak ma³o która ³atwa w uprawie, ¿e nawet
najwiêkszy amator, bêdzie
potrafi³ o ni± zadbaæ. Nale¿y zauwa¿yæ, ¿e mimo tej ³atwo¶ci w uprawie, jest jednak bardzo atrakcyjna i
stanowi znakomit± dekoracjê do mieszkania, bardzo dobrze prezentuje siê w kompozycjach z innymi kwiatami.
Uprawa
jest bardzo ³atwa, bez najmniejszych problemów. Stanowisko dla zielonolistnych jest bez
znaczenia, rosn± dobrze i w jasnym i
ciemniejszym pomieszczeniu. Optymalnym stanowiskiem dla tych gatunków jest stanowisko raczej pó³cieniste, latem rozproszone ¶wiat³o.
Odmiany pstre wol± ja¶niejsze i cieplejsze stanowiska. Przez okr±g³y rok
mog± rosn±æ w
normalnej temperaturze pokojowej. Podlewanie (miêkk± wod±), nawo¿enie umiarkowane, regularne (raz w tygodniu od
marca do sierpnia, zim± raz w miesi±cu). Trzykrotka ro¶nie
do¶æ szybko, wiêc gdy pêdy bêd± zbyt d³ugie,
bez ¿adnych obaw tniemy na d³ugo¶æ, jaka
nam odpowiada. Odciête pêdy mog± pos³u¿yæ jako sadzonki niezale¿nie od pory roku, w jakiej skracali¶my ro¶linê, poniewa¿ mo¿na j± rozmna¿aæ przez
ca³y rok. Sadzonki ukorzeniamy w wodzie b±d¼ w pod³o¿u. Przesadzanie
wiosn±, jako pod³o¿a mo¿emy u¿yæ ziemi
uniwersalnej, choæ u barwnych odmian dobrze
dodaæ troszkê
piasku.
PILEA CADIERA
_pliki/image037.jpg)
_pliki/image038.jpg)
Wszystkie
pilee doskonale siê
czuj± w oknach
kwiatowych i ma³ych
domowych szklarenkach. Czêsto
sadzi siê je w
kompozycjach z innymi ro¶linami
ozdobnymi.
Uprawa pilei jest ³atwa,
pod warunkiem ¿e
spe³nimy ich
podstawowe wymagania.
Pilee nale¿y ustawiaæ w miejscach jasnych, gdzie dociera du¿o rozproszonego ¶wiat³a. Wymagania cieplne pilei s± ró¿ne, w zale¿no¶ci
od gatunku. Ogólnie
jednak mo¿na powiedzieæ, ¿e ro¶liny
te najlepiej siê
czuj± w
temperaturze 20-25°C latem i 16-20°C zim±.
Najlepsze dla pilei s±
miejsca przewiewne, ale ro¶liny
nie powinny byæ
nara¿one na silne
przeci±gi. Wszystkie
pilee lubi± du¿± wilgotno¶æ powietrza. Pilee podlewamy
umiarkowanie. W ¿adnym
wypadku nie wolno ich zalaæ,
gdy¿ wtedy gnij±. Je¶li je z kolei przesuszymy - wiêdn± i zrzucaj± li¶cie.
Zim± podlewanie
nieco ograniczamy, zw³aszcza
gdy w pomieszczeniu jest ch³odno.
Pilee, chocia¿ niewielkie,
nale¿± do ro¶lin ¿ar³ocznych. Aby dobrze ros³y i mia³y ³adnie wybarwione li¶cie, nale¿y je nawoziæ co 2-3 tygodnie, od marca do po³owy pa¼dziernika, Pilee ³atwo siê wyci±gaj±, a starsze egzemplarze trac± od do³u li¶cie. Aby by³y gêste i mia³y ³adny pokrój, nale¿y je
czêsto przycinaæ. Najlepiej pod koniec zimy skróciæ ich pêdy
do wysoko¶ci oko³o 10 cm, a pó¼niej w miarê potrzeby uszczykiwaæ wierzcho³ki. Dziêki temu ro¶liny mocno siê rozkrzewi±.
EPIPREMNUM N’JOY
_pliki/image040.jpg)
Epipremum to nie
wymagaj±ce pn±cza, lubi±ce stanowisko s³oneczne lub pó³cieniste.
Temperatura pokojowa,
przez ca³y rok sta³a. Gdy powietrze jest zbyt suche to li¶cie zwijaj± siê. Gleba powinna byæ ciep³a, przez ca³y rok. Pn±cze typowego klimatu tropikalnego, wra¿liwe na ch³ód.
SPADOCHRON
_pliki/image042.jpg)
_pliki/image044.jpg)
STRELICJA KRÓLEWSKA
_pliki/image046.jpg)
Strelicje maj± rozro¶niêty system
korzeniowy i tworz± bardzo du¿o odrostów, musz± wiêc byæ uprawiane w
bardzo obszernych pojemnikach. Do uprawy trzeba przygotowaæ ciê¿kie, ¿yzne i
gliniaste pod³o¿e, sk³adaj±ce siê w równych
proporcjach z ziemi darniowej, piasku i gliniastej ziemi ogrodowej. Doniczka
powinna mieæ du¿o otworów w dnie i
grub± warstwê drena¿u, który chroni k³±cza i
korzenie przed nadmiern± wilgoci±. Najlepiej nadaje siê keramzyt
sprzedawany w kwiaciarniach w niewielkich opakowaniach. Strelicje s± bardzo ¿ar³oczne, w
okresie wzrostu powinno siê je nawoziæ co 2
tygodnie, najlepiej nawozami o ma³ej zawarto¶ci azotu i
zawieraj±cymi du¿o mikroelementów. Nie nale¿y natomiast
stosowaæ nawozów organicznych lub azotowych, bo
powoduj± os³abienie kwitnienia. Strelicje najlepiej
czuj± siê w miejscach widnych, przewiewnych, na
balkonach lub w pobli¿u okien. S± wytrzyma³e na s³oñce, ale
poddane jego ca³odziennej operacji s³abo rosn±. Podczas
upa³ów ro¶liny nale¿y wietrzyæ, spryskiwaæ i do¶æ obficie
podlewaæ, przedtem jednak pod³o¿e musi lekko przeschn±æ. Od pa¼dziernika
podlewanie ogranicza siê - w tym czasie ro¶lina powinna
przej¶æ przerwê spoczynkow±, podczas której jej
funkcje ¿yciowe ulegaj± znacznemu
spowolnieniu. Gdyby ten okres zosta³ pominiêty, na wiosnê zakwit³aby mniej
obficie lub nawet wcale. W warunkach naturalnych w okresie spoczynku czêsto zasychaj± wszystkie
li¶cie i ro¶lina zaczyna rosn±æ dopiero po
wiosennych opadach. W mieszkaniu jednak nie dopuszcza siê do tego,
podlewaj±c j± czêsto niewielk± ilo¶ci± wody, tak
aby górna warstwa ziemi by³a sucha lub tylko lekko wilgotna.
Strelicje lubi± wilgotne powietrze i zim± powinno siê postawiæ je z daleka
od kaloryferów, najlepiej obok nawil¿acza. S± ro¶linami ciep³olubnymi i
temperatura w pomieszczeniu nie mo¿e spa¶æ poni¿ej 10 st.C.
Nale¿y je równie¿ chroniæ przed mro¼nymi przeci±gami.
Optymalna temperatura to - w okresie wegetacji - 20-25 st.C, a zim± - w okresie
spoczynku - 18 st.C.
CRASSULA HOBBIT
(POT.
USZY SHREKA)
_pliki/image048.jpg)
Crassula Hobbit jest sukulentem i jako, ¿e pochodzi z obszarów pó³pustynnych uwielbia miejsca nas³onecznione i nie wymaga zbytnich zabiegów. Dziêki miêsistym li¶ciom, mo¿e d³u¿szy czas wytrzymaæ bez podlewania, co jest bardzo korzystne zw³aszcza dla
tych w³a¶cicieli, którzy nie
zawsze maj± czas na takie zabiegi. Okres wegetacji trwa od marca do sierpnia i wówczas
crassula arborescens bardzo lubi s³oneczne stanowiska, natomiast w okresie spoczynku, wymaga ch³odniejszych
stanowisk o temperaturze 10-15 ºC, chocia¿ wytrzyma równie¿ warunki pokojowe. Zbyt wysoka temperatura objawia siê os³abionym
wzrostem, zrzucaniem li¶ci i podatno¶ci± na szkodniki.
Nawo¿enie wykonujemy tylko w okresie wzrostu raz w miesi±cu a
podlewanie winno byæ umiarkowane a w okresie spoczynku bardzo oszczêdne.
Przesadzania dokonujemy na wiosnê, ma³e ro¶liny, co roku a starszym wystarczy tylko zmieniæ wierzchni± warstwê pod³o¿a.
Pod³o¿e powinno byæ tak¿e jak dla kaktusów z dobrym drena¿em, aby chroniæ je przed nadmiarem wody.
Regu³a stosowana w uprawie tego gatunku mówi, ¿e lepiej przesuszyæ, ani¿eli przelaæ. Zbytnia wilgoæ objawi siê opadaj±cymi li¶æmi.
FRIZEA
_pliki/image050.jpg)
Frizea, jak wszystkie
ananasowate, ma kszta³t rozety dochodz±cej do 50 cm ¶rednicy i 50 cm wysoko¶ci. Tworz± j± jasnozielone lub szarozielone li¶cie dochodz±ce do 1 m d³ugo¶ci. Li¶cie wymagaj± przecierania i zraszania, ale nie wolno ich nab³yszczaæ.
Frizea dobrze ro¶nie na
stanowisku jasnym, s³onecznym, ale ¶wiat³o powinno byæ rozproszone - wtedy li¶cie i kwiaty wybarwiaj± siê intensywniej. Optymalna temperatura latem to 20-25°C, zim± minimum
18-20°C. Lubi wilgoæ w powietrzu (powy¿ej 60 %), mo¿e staæ na podstawce z kamykami lub z wilgotnym torfem, a w czasie wzrostu
trzeba j± czêsto zraszaæ.
Podlewamy ziemiê „od góry” miêkk± - najlepiej przegotowan± - letni± wod±, latem 3 razy w tygodniu, zim± 1-2 razy w tygodniu, ¿eby utrzymaæ lekko wilgotne pod³o¿e. Wodê wlewamy tak¿e do ¶rodka rozety (w tzw. lejek) - poza okresem wyrastania kwiatostanu, który w wodzie
gnije - do poziomu 2-3 cm i co 3 tygodnie wymieniamy. Gdy temperatura jest ni¿sza ni¿ 18°C, lejek
powinien byæ suchy. Nawozimy w okresie wzrostu li¶ci i kwiatostanu, co 2 tygodnie, po³ow± zalecanej dawki.
DIFENBACHIA
_pliki/image052.jpg)
Dla ro¶liny wybieramy jasne b±d¼ pó³cieniste umiejscowienie, nie nara¿aj±c jej na bezpo¶rednie promienie s³oneczne. W czasie wzrostu – wiosn± - powinni¶my zapewniæ du¿± wilgotno¶æ powietrza oraz ciep³± temperaturê ( 20 – 25 st. C ) , zim± preferowana temperatura to 15 – 18 st. C. Wiosn± i latem do
podlewania najlepiej nadaj± siê miêkka woda, ro¶lina lubi wilgoæ ( wysuszenie korzeni powoduje zasychanie brzegów li¶ci ). Raz do
roku Difenbachiê przesadzamy do zasobnego pod³o¿a.
Pielêgnacja: Mimo, ¿e Dieffenbachia dobrze aklimatyzuje siê pomieszczeniach, czasem trac± dolne li¶ci. By temu zaradziæ , w czasie gdy ro¶lina staje siê zbyt wysoka a gruba ³odyga siê ogo³aca, ¶cinamy jej wierzcho³ek. Z pozosta³ego pnia wyrosn± nowe pêdy. Dieffenbachia dobrze ro¶nie je¶li wzmacniamy j± nawozami organicznymi – wiosn± mieszkamy pod³o¿e z krowieñcem. Nawozy mineralne aplikujemy za¶ raz w tygodniu w okresie wzrostu, czyli wiosn±.
Uwagi :
Sok Diffenbachii jest truj±cy, zawiera strychninê – szczególnie niebezpieczny gdy dostanie siê do rany lub ¶luzówki
KALATEA
_pliki/image053.jpg)
Kalatea wygl±dem przypomina marantê. Ma piêknie przebarwione li¶cie na d³ugich ogonkach. S± bardzo trudnymi w uprawie ro¶linami. Wymagaj± du¿ej wilgotno¶ci i ciep³a
Najlepszym miejscem do
uprawy jest stanowisko pó³cieniste i ciep³e z temperatura przez ca³y rok ponad 20 C, nawet podczas okresu spoczynku zim±. Pod³o¿e powinno byæ przez ca³y czas umiarkowanie
wilgotne bez zastoin wody na podstawce. Latem podlewamy 2- 3 razy w tygodniu
zim± ograniczamy siê do podlewania 1 - 2 razy w tygodniu. Niezbêdnym wymogiem pielêgnacyjnym jest
zapewnienie wysokiej wilgotno¶ci powietrza. Uzyskujemy to przez codzienne spryskiwanie ro¶lin miêkk± woda. Zauwa¿alnym objawem zbyt
suchego powietrza jest zwijanie siê li¶ci. Potrzeby pokarmowe ro¶liny zaspokajamy stosuj±c nawo¿enie raz na dwa tygodnie latem, zim± nie dokarmiamy w ogóle. Przesadzamy ro¶linê wiosn± w ziemiê dla ro¶lin lubi±cych nieco kwa¶ne pod³o¿e.
FIO£EK AFRYKAÑSKI
_pliki/image054.jpg)
Uprawa
Saintpaulia pomimo
Afrykañskiego pochodzenia nie lubi bezpo¶redniego nas³onecznienia. Najlepiej czuj± siê w ¶wietle rozproszonym, na pó³nocnej lub zachodniej ods³onie. Zbyt du¿e nas³onecznienie powoduje wystêpowanie ¿ó³tych plam na li¶ciach. W przypadku pojawieniu siê plam nale¿y przestawiæ fio³ka w miejsce ocienione
i tymczasowo ograniczyæ podlewanie. W powietrzu o du¿ej wilgotno¶ci s± ciep³olubne. W pomieszczeniach o ni¿szej wilgotno¶ci optymalna temperatura uprawy to 15 – 20 ºC. Fio³ka domowego podlewamy obficie, ziemia powinna byæ wilgotna ale nie mokra. Najlepiej podlewaæ wprost do podstawki. Czêstym b³êdem jest podlewanie ro¶liny na li¶cie. Nie wolno moczyæ li¶ci, nadmiar wody powoduje gnicie li¶ci. Sêpolia lubi nawo¿enie od wiosny do jesieni
s³abym roztworem nawozu uniwersalnego do ro¶lin doniczkowych. Saintpoliê rozmna¿amy przez umieszczenie sadzonki li¶ciowej (li¶æ z ogonkiem)w wilgotnym piasku lub drobnym ¿wirku.
Zastosowanie
Doskona³a ro¶lina ozdobna do naszych domów i biur. Prosta w uprawie, ma³o wymagaj±ca a na dodatek kwitn±ca przez prawie ca³y rok.
Okres kwitnienia
Saintpaulia, fio³ek afrykañski kwitnie prawie przez ca³y rok.
Zimowanie
Fio³ek afrykañski jest ro¶lin± domow±, wra¿liw± na niskie temperatury.
Uwagi
Usuwaj±c 15-25% nowo wyrastaj±cych li¶ci sprawimy i¿ sêpolia bêdzie bardziej obficie kwit³a. Wahania temperatury oraz suche powietrze i
niedobór ¶wiat³a os³abia
kwitnienie.
KAKTUSY – KOMPOZYCJA
_pliki/image056.jpg)
POKRZYWKA
(kompozycja
z 5 rodzajów)
_pliki/image058.jpg)
_pliki/image060.jpg)
ANTURIUM
_pliki/image061.jpg)
Anturium w okresie wegetacji od marca do wrze¶nia, wymagaj± dosyæ wysokiej wilgotno¶ci
powietrza. Wszystkie gatunki i odmiany wymagaj±
stanowiska ciep³ego i dobrze nas³onecznionego, choæ
os³oniêtego
przed bezpo¶rednim promieniowaniem s³onecznym. Mo¿e to byæ okno od strony wschodniej lub pó³nocno-wschodniej. Anturium crystallinum ro¶nie dobrze jedynie w gor±cej szklarni lub tropikalnym oknie. Temperatura pod³o¿a nawet
zim± nie powinna spadaæ
poni¿ej 18ºC, a temperatura powietrza poni¿ej 15ºC. Najlepsze pod³o¿e, to
substrat torfowy, ziemia znormalizowana, jak równie¿ mieszanka mchu torfowca, ziemi kompostowej z
dodatkiem gliny. Wa¿n± czynno¶ci± w uprawie tych ro¶lin
jest podlewanie. W okresie wegetacji podlewamy obficie, letni± i miêkk± wod±. Mo¿na stosowaæ deszczówkê
uprzednio ogrzan±, oczywi¶cie jest to uzale¿nione
od rejonu zamieszkania. W rejonach silnie uprzemys³owionych nie mo¿emy
korzystaæ z tego sposobu. Zraszanie jest dla anturium raczej
niekorzystne. Anturium, to ro¶liny
bardzo wra¿liwe na zasolenie, dlatego nie mo¿emy przesadziæ z
dokarmianiem. Najlepiej stosowaæ, co 2
tygodnie roztwór po¿ywki u¿ywanej
w uprawie hydroponicznej, mo¿na równie¿
stosowaæ zwyk³e
nawozy, ale w dawce kilkakrotnie mniejszej ni¿
zalecana. Anturium przesadzamy na wiosnê w
momencie, gdy pojawi± siê nowe pêdy.
PELARGONIA VANCOVER
_pliki/image063.jpg)
_pliki/image064.jpg)
Uprawa
Pelargonie nie maj± specjalnych wymagañ, co do pod³o¿a, winno ono byæ ziemi±
kompostow± z dodatkiem
torfu i piasku, substrat torfowy, czy ziemia znormalizowana bêdzie równie¿ odpowiednia. Odczyn pod³o¿a obojêtny
na poziomie pH 6,2- 7,2. Podlewanie zale¿y od wielu czynników, wiêc
musimy uwa¿aæ, aby nie przesuszyæ, ani nie przelaæ, podlewajmy zawsze, gdy pod³o¿e przeschnie. W okresie letnim, gdy temperatura jest
bardzo wysoka, podlewaæ
trzeba nawet dwa razy, rano i wieczorem. Nawozimy po dwóch, trzech tygodniach od posadzenia,
najlepiej p³ynnymi
nawozami w odstêpach
7- 10 dni. Mo¿emy równie¿ zastosowaæ nawozy o d³ugim dzia³aniu, wówczas nie bêdziemy musieli pilnowaæ terminów nawo¿enia, w przypadku deszczowych dni, nawo¿enie ograniczamy. Pelargonie sadzimy
nie za gêsto, aby siê nie „dusi³y”, odleg³o¶æ miêdzy
nimi nie powinna byæ
mniejsza ni¿ 25 cm. Wa¿nym zabiegiem jest, na bie¿±co usuwaæ przekwit³e kwiaty, co pozwoli na wyd³u¿enie okresu kwitnienia, nawet do przymrozków (rabatowa-bluszczolistna. W celu
uzyskania obfitego kwitnienia tej grupy pelargonii, wa¿nym jest to, aby przetrzymaæ ro¶liny oko³o dwóch tygodni w ch³odnym miejscu (10-12 ºC).
Pelargonie, to ro¶liny
termoindukcyjne, wiêc
wymagaj± takiego
przech³odzenia. Gdy
kwitnienie siê koñczy, wówczas przech³adzamy, wywo³uj±c w ten sposób drugie obfite kwitnienie. Po przekwitniêciu mo¿na j± nieco przyci±æ a mocniejsze ciêcie dokonujemy w momencie przesadzania,
czyli pod koniec lutego.
AKSAMITKA ROZPIERZCH£A
_pliki/image066.jpg)
Ro¶lina jednoroczna wysoko¶ci 20-30 cm o dwubarwnych, anemonowych kwiatostanach.
Po³o¿one
centralnie pomarañczowe kwiaty rurkowe otoczone s± okó³kiem br±zowych kwiatów jêzyczkowych.
Aksamitka kwitnie od lipca do po³owy pa¼dziernika.
Doskona³a ro¶lina na rabaty, kwietniki i obwódki.
AKSAMITKA W¡SKOLISTNA BR¡ZOWA
_pliki/image068.jpg)
Ro¶lina jednoroczna, wysoko¶ci 15-25 cm, o zwartym,
kulistym pokroju i drobnych, bardzo licznych br±zowych
kwiatach.
Aksamitka kwitnie d³ugo i
obficie od lipca do pa¼dziernika.
Polecana na s³oneczne stanowiska, udaje siê na ka¿dej
glebie.
AKSAMITKA ROZPIERZCH£A
MR MAJESTIC
_pliki/image070.jpg)
Bardzo efektowna
odmiana o oryginalnej barwie kwiatów.
Zewnêtrzny pojedynczy okó³ek
kwiatów jêzyczkowatych
ma barwê mahoniowo br±zow± z szerokim z³oto¿ó³tym pasem po¶rodku.
¦rodek kwiatostanu wype³niaj± z³oto¿ó³te
kwiaty rurkowate.
D³ugo i obficie kwitn±ce –
od czerwca do pa¼dziernika -
ro¶liny wysoko¶ci 25
cm o silnie rozga³êzionych pêdach, do uprawy na
rabatach i w pojemnikach.
AKSAMITKA CYTRYNOWA
_pliki/image071.jpg)
NACHY£EK
_pliki/image072.jpg)
Opis
Jest to ro¶lina niewielka. Osi±ga wysoko¶æ do 30cm. Posiada kwiaty koloru ¿ó³tego, pojawiaj±ce siê latem.
Uprawa
Bardzo lubi stanowiska s³oneczne. Gleba jest obojêtna - wyro¶nie na ka¿dej.
Zastosowanie
¦wietnie nadaje siê do tworzenia w ogrodzie ¿ó³tych kêp kwiatowych, które nies³ychanie urozmaicaj± teren.
Okres kwitnienia
Zakwita w miesi±cach letnich.
OSTEOSPERMUM
_pliki/image074.jpg)
Ro¶lina jednoroczna wysoko¶ci 30-35 cm,
o krzaczastym pokroju.
Jej ozdob± s± okaza³e koszyczkowate kwiatostany, w czê¶ci ¶rodkowej
niebiesko-granatowe, na zewn±trz bia³e i b³yszcz±ce.
Kwitnie od po³owy
czerwca do pó¼nej jesieni.
Doskona³a ro¶lina do
uprawy na rabatach i w pojemnikach.
S£ONECZNIK OZDOBNY
MIESZANKA
_pliki/image076.jpg)
Ro¶liny jednoroczne wysoko¶ci 100-200 cm.
Wysiew nasion w kwietniu - maju wprost do gruntu.
S³oneczniki kwitn± od
lipca do pa¼dziernika.
Polecane s± na kwiat
ciêty, na rabaty, kwietniki.
S£ONECZNIK OZDOBNY
EVENING SUN
_pliki/image078.jpg)
Wysoka ro¶lina jednoroczna o grubych ³odygach, zakoñczonych
du¿ymi, pojedynczymi
kwiatami ¶rednicy 8-15
cm
w odcieniach mahoniowo czerwonych.
Osi±ga wysoko¶ci do 180 cm.
S³onecznik ozdobny kwitnie przez ca³e lato, od
lipca do koñca wrze¶nia.
Doskona³a
ro¶lina do wysadzeñ
w grupach i pojedynczo na kwiat ciêty.
SZCZAWIK ¯Ó£TY
_pliki/image080.jpg)
Ro¶lina jednoroczna kêpkowa, wysoko¶ci do
25-30 cm, silnie krzewi±ca siê o oryginalnych li¶ciach
w kszta³cie koniczynki. Przez cale lato
i jesieñ wytwarza liczne,
sztywne, krótkie pêdy zakoñczone ¿ó³tymi kwiatkami.
Atrakcyjna ro¶lina do
uprawy w wisz±cych
koszach, pojemnikach, doniczkach i na rabatach. Kwitnie od czerwca do pa¼dziernika.
SZCZAWIK CZERWONOLISTNY
_pliki/image082.jpg)
Ro¶lina wieloletnia osi±gaj±ca15-30cm.
Szczawik lubi jasne i nas³onecznione miejsca, latem dobrze czuje siê w temperaturze pokojowej. Zim± li¶cie
zasychaj± a bulwki przechowujemy w doniczkach w ok. 10 – 12
St. C. Ziemia dla Szczawika powinna byæ stale
lekko wilgotna ( nie powinni¶my dopu¶ciæ do
przesuszenia korzeni). Od marca do wrze¶nia
podlewamy umiarkowanie, pod koniec lata, po przekwitniêciu, stopniowo ograniczamy a¿ do zasuszenia li¶ci.
Pielêgnacja: Szczawik lubi dokarmianie, co 2-3 tygodnie
wiêc nawozimy go preparatem do ro¶lin doniczkowych. Co roku zim± dokonujemy zabiegi przesadzania bulwek do wiêkszych doniczek, do ziemi przeznaczonej dla kwiatów doniczkowych. Aby dokonaæ zabiegu rozmna¿ania,
oddzielamy od bulwy matecznej bulwy przybyszowe, sadzimy kilka sztuk do
doniczki i zaczynamy podlewanie.
Latem ro¶lina
wypuszcza drobne i delikatne kwiaty w kolorze bia³ym
lub ró¿owym.
SZA£WIA
B£YSZCZ¡CA
WHITE-RED BICOLOUR
_pliki/image084.jpg)
Ro¶lina jednoroczna wysoko¶ci 25-30 cm,
o niespotykanych dwubarwnych kwiatach
zebranych w d³ugie k³osy.
Kwiaty maj± d³ug± bia³± rurkê korony wystaj±c± spomiêdzy
jasnoczerwonych dzia³ek kielicha.
Silnie kontrastuj±ce ze
sob± barwy kwiatów, nadaj±
niesamowity efekt rabatom i pojemnikom
obsadzonym t± odmian± sza³wii.
Sza³wia
kwitnie od czerwca do koñca wrze¶nia.
SZA£WIA CZERWONA B£YSZCZ¡CA
SZA£WIA ¦LIWKOWA
_pliki/image086.jpg)
_pliki/image088.jpg)
Ro¶lina jednoroczna, wysoko¶ci 25-40 cm, o ³odygach
wzniesionych i rozga³êzionych kwiatach zebranych w d³ugie
k³osy d³ugo¶ci
15-20 cm.
Sza³wia b³yszcz±ca kwitnie
od koñca czerwca do pa¼dziernika.
Doskona³a ro¶lina na rabaty, kwietniki, do skrzynek
balkonowych.
ORLIK
CRIMSON STAR
_pliki/image090.jpg)
Silnie rozga³êziona
bylina o kwiatach dwubarwnych z wyd³u¿onymi
p³atkami
i d³ugimi "ostrogami".
Kwitnie od czerwca do lipca.
Oryginalna ro¶lina na
rabaty, ale tak¿e na kwiat ciêty.
Osi±ga wysoko¶æ 60 - 100 cm
R¡CZNIK CZERWONOLISTNY
_pliki/image092.jpg)
Jednoroczna ro¶lina o
bardzo bujnym wzro¶cie. R±cznik osi±ga wysoko¶æ do 2 metrów.
Jego ozdob± s± du¿e, d³oniastodzielne li¶cie i drobne kwiaty zebrane w okaza³e
wiechy.
Ciekawa ro¶lina do
uprawy na trawnikach i kwietnikach - pojedynczo i grupami.
Odstrasza krety.
HISZPAÑSKA STOKROTKA
_pliki/image094.jpg)
£atwa
w uprawie, silnie krzewi±ca siê ro¶lina
jednoroczna o zwisaj±cych pêdach d³ugo¶ci
40-60 cm. Od czerwca do pó¼nej jesieni ro¶liny s±
wprost obsypane licznymi kwiatkami o barwie delikatnego ró¿u. Stokrotka jest doskona³± ro¶lin± do uprawy
w pojemnikach, na rabatach i w ogródkach skalnych. Cenna do tworzenia kompozycji z innymi ro¶linami uprawianymi w pojemnikach. Uprawiaæ nale¿y w ¿yznym, dostatecznie wilgotnym pod³o¿u, w miejscu s³onecznym.
MAK SYBERYJSKI
_pliki/image096.jpg)
Niezwykle efektowna ro¶lina
wieloletnia osi±gaj±ca wysoko¶æ oko³o 30-40 cm.
Wytwarzaj± liczne pêdy z
kwiatami o pastelowych, ciep³ych kolorach.
Maki kwitn± przez ca³e lato,
od czerwca do koñca
sierpnia.
Doskona³e na rabaty
jak i na kwiat ciêty.
NASTURCJA KANARYJSKA
_pliki/image098.jpg)
Jednoroczna ro¶lina pn±ca, o d³ugich pêdach
i jaskrawo¿ó³tych kwiatach o nietypowym kszta³cie,
ozdobnie fryzowanych.
Osi±ga wysoko¶æ do
4 metrów.
Kwitnie od lipca do koñca pa¼dziernika.
Nasturcja kanaryjska jest idealn± ro¶lin± do
okrywania ogrodzeñ, murków, altan, do obsadzania
skrzynek balkonowych i wisz±cych pojemników.
MILIN AMERYKAÑSKI
Wspania³e, samoczepne pn±cze, które odmieni twój ogród!
_pliki/image100.jpg)
Szybko rosn±ce
pn±cze o niepowtarzalnych, tr±bkowatych kwiatach zebranych w pêczki. Okaza³e
kwiatostany pojawiaj± siê od wrze¶nia
do lipca w masowych ilo¶ciach. Jest ro¶lin± niewymagaj±c±, doskonale przystosowan± do naszego klimatu,
MROZOODPORNA DO -35oC
TRYTOMA
P£ON¡CA POCHODNIA
_pliki/image102.jpg)
Niezwyk³a bylina pochodz±ca z Afryki, która
doskonale czuje siê w naszym klimacie.
Nie stanowi± dla niej problemu nawet
mro¼ne zimy...
Jest to wieloletnia ro¶lina o rynienkowatych, trawiastych li¶ciach. Kwiaty
zebrane w charakterystyczny k³osokszta³tny kwiatostan o wysoko¶ci 80-130 cm
ukazuj± siê od VI do IX. Dolne kwiaty ¿ó³te, przechodz± w czerwieñ ku górze.
Przyci±ga wzrok przechodniów. Co roku powiêksza rozmiary kêpy, ale nie jest
inwazyjna. Wymaga stanowiska s³onecznego i gleby przepuszczalnej, nie
zatrzymuj±cej wody w okresie zimy. Zabezpieczenie na okres zimy polega na
niezbyt ¶cis³ym zwi±zaniu li¶ci, aby zapobiec zamakaniu wra¿liwej szyjki
korzeniowej. Wokó³ ro¶liny nale¿y usypaæ warstwê materia³u ocieplaj±cego
(li¶cie, s³oma).
WINOBLUSZCZ JAPOÑSKI
Winobluszcz
to szybko rosn±ce
pn±cze o
klapowych li¶ciach.
Szczególnie
efektowny podczas przebarwienia na szkar³atne barwy czerwieni.
_pliki/image106.jpg)
_pliki/image108.jpg)
_pliki/image110.jpg)
Samoczynnie
chwyta siê murów dziêki przyssawkom. Dorasta do 20 metrów wysoko¶ci, rocznie przyrastaj±c ok 2 metry. Lubi s³oneczne lub pó³ cieniste miejsca i ro¶nie na wszystkich glebach! Dziêki swej urodzie i szybkiemu wzrostowi doskona³e nadaje siê do obsadzania p³otów, balkonów, murów, tarasów, altan...Dorasta do 4 metrów. W kilka miesiêcy mo¿esz stworzyæ wspania³y, gêsty ¿ywop³ot. Jest
dobrym sposobem na szybkie zas³oniêcie nieefektownych murów itp. b±d¼ os³oniêcia sie przed okiem ciekawskiego s±siada, a przy
tym odmienienie dot±d nudnego, ponurego ogrodu.
Bambus mrozoodporny
_pliki/image113.jpg)
W naturalnym
¶rodowisku (Chiny) jeden z najwy¿szych bambusów. Dorasta tam do 25 metrów. Jest to ro¶lina mrozoodporna
nawet do -18st C. W naszych warunkach dorasta do 7 metrów wysoko¶ci. Wymaga zimowego okrycia li¶æmi lub kor±. Bambus szybko siê rozrasta, wypuszczaj±c wiele nowych odnóg, podobnie jak trawa. Gatunek przystosowany do naszego
klimatu. Wystarczy jedna sadzonka, aby w
nied³ugim czasie mieæ w ogrodzie ca³y lasek bambusowy.
KOTULA
_pliki/image115.jpg)
Jest
to wieloletnia ro¶lina o ¿ywych li¶ciach
przez ca³y rok. Rozrasta siê w niskie i gêste
poduszeczki. Wysoko¶æ ro¶liny to ok. 5cm. Li¶cie ma miêkkie,
w±skie o szaro- seledynowej barwie. Kwiatostan na
cienkich ³ody¿kach wysoko¶ci do 10 cm. Koszyczkowate
kwiaty maj± ¿ó³t± barwê i wielko¶æ zaledwie kilku milimetrów.
Kwitnie d³ugo od VI do IX, ale najobficiej na pocz±tku
lata.
Dobrze ro¶nie jedynie w miejscach s³onecznych.
Gleba musi byæ sucha i przepuszczalna. Uprawa w glebie wilgotnej i zwiêz³ej
zazwyczaj koñczy siê niepowodzeniem.. Nadmiar wilgoci, zw³aszcza zim±, powoduje
zamieranie starszych li¶ci. Ze wzglêdu na niewielkie rozmiary znajduje
zastosowanie w ogrodzie skalnym, na zwieñczeniach murków i w ró¿nego rodzaju
pojemnikach.
SKALNICA PIOTRU¦ PAN
_pliki/image116.jpg)
Jest
to wieloletnia, dobrze znana ro¶lina skalna. Mieszañce Arendsa charakteryzuj±
siê miêkkimi li¶æmi kszta³tu
lancetowatego o g³êboko wcinanych brzegach. Wytwarzaj±
gêste
i niskie (do 10 cm) rozety. W
trakcie kwitnienia (V) pojawiaj± siê kwiaty na pojedynczych ³ody¿kach
zebrane w grona.
Odmiana
'Peter Pan' cechuje siê tym, ¿e
kwiaty osadzone s± na niziutkich ³ody¿kach.
Kolor kwiatu jak na zdjêciu.
Dobrze
ro¶nie w ka¿dej przepuszczalnej glebie i
w pe³nym s³oñcu. Jest odporna na suszê
ze wzglêdu na to, ¿e pod gêsto
ulistnionymi rozetami wilgoæ utrzymuje siê d³ugo.
Polecany do ogrodu skalnego, na murki skalne i do pojemników
na tarasach, balkonach itp. Li¶cie utrzymuj± siê
na ro¶linie przez ca³y rok. Zimowanie dobre.
Nadmierna wilgoæ pod³o¿a ¼le wp³ywa na trwa³o¶æ
tej ro¶liny.
GO¬DZIK SINY
_pliki/image118.jpg)
Opis
Osi±gaj±ca 30cm piêknie pachn±ca ro¶lina z przepiêknymi bia³ymi kwiatami i sinozielonymi,
trawiastymi li¶æmi.
Kwiaty mocniej pachn± w
zale¿no¶ci na jak bardzo s³onecznym stanowisku rosn±.
Uprawa
Ro¶nie nawet na stanowiskach suchych i nieco ciemnych.
Zastosowanie
Tworzy zgrabne srebrne kêpy w ogrodzie skalnym.
Okres kwitnienia
Bardzo d³ugo kwitnie od czerwca do wrze¶nia.
FUKSJA
THALIA (Igie³kowa)
_pliki/image120.jpg)
Fuksja
potrzebuje do prawid³owego wzrostu ziemi ¿yznej, przepuszczalnej, o odczynie obojêtnym lub
lekko kwa¶nym (pH 6,0–7,0) oraz pó³cienistego lub cienistego stanowiska. Wyj±tkiem s± odmiany z grupy Triphylla (np. ‘Göttingen’,
‘Koralle’, ‘Thalia’), które dobrze rosn± tak¿e w pe³nym s³oñcu. Wymaga do¶æ obfitego podlewania i wysokiej wilgotno¶ci powietrza
oraz, je¶li ro¶nie w
doniczce, czêstego zasilania. Wiêkszo¶æ fuksji jest wra¿liwa na ujemne temperatury, dlatego te rosn±ce w gruncie
mo¿na traktowaæ jako ro¶liny jednoroczne lub jesieni± przenie¶æ do mieszkania, szklarni czy piwnicy. Je¶li temperatura nie przekracza 2–3°C, mog± staæ w ciemno¶ci, natomiast w wy¿szej temperaturze wymagaj± widnych
pomieszczeñ. Trzeba wówczas bardzo
ograniczyæ podlewanie (byle nie przesuszyæ bry³y korzeniowej). Wiosn± nale¿y przyci±æ pêdy, a gdy minie niebezpieczeñstwo
przymrozków (druga po³owa maja), mo¿na wystawiæ ro¶liny na wolne powietrze.
FUKSJA HYBRIDA
_pliki/image122.jpg)
DZIWACZEK
(¿ó³ty, kremowy lub niespodzianka)
_pliki/image124.jpg)
Ro¶lina jednoroczna o ró¿nobarwnych, pachn±cych kwiatach.
Wysoko¶æ ro¶lin 60-75cm. Pochodzi z Meksyku.
Kwiaty tej ro¶liny
wykorzystuj±c zjawisko
fluorescencji ¶wiec± w nocy.
Kwiaty otwieraj± siê tylko wieczorem lub w nocy. Kwitnie od
lipca do pa¼dziernika
Dziwaczki mo¿na wykopywaæ i przechowywaæ ich bulwy korzeniowe jak dalie, w ch³odnym i suchym miejscu, dziêki temu na nastêpny rok ro¶lina ro¶nie
jeszcze wiêksza i okazalsza, lub wysiewaæ z uzyskanych nasion na nastêpny rok
_pliki/image126.jpg)
BLUSZCZ OGRODOWY
(2
rodz.:ca³kowicie mrozoodporny oraz balkonowy odporny do -5 ◦C)
_pliki/image127.jpg)
Bluszcz ogrodowy jest efektownym pn±czem o du¿ym
zró¿nicowaniu koloru i kszta³tu li¶ci. Jest
ro¶lin±
zimozielon±. Wiele odmian bluszczu jest
dostatecznie odporna na mrozy. Bluszcz jest odporny na niekorzystne warunki
oraz d³ugowieczny. Ma ma³e wymagania glebowe. Lubi glebê próchniczn± lekko wilgotn±. Wystarczy mu dwukrotne w ci±gu roku zasilanie, najlepiej w maju i
lipcu nawozem wielosk³adnikowym
ok. 20-30 gramów na m2. Przed wysadzaniem nale¿y odpowiednio przygotowaæ pod³o¿e wzbogacaj±c je kompostem lub torfem. Do czasu
wytworzenia zwartego kobierca li¶ci nale¿y usuwaæ
pojawiaj±ce siê
chwasty. Jesieni± nie zgrabimy opad³ych li¶ci,
zabezpiecz± one glebê
przed przemarzaniem i utrat± wilgotno¶ci.
_pliki/image128.jpg)
AGAWA AMERYKAÑSKA
_pliki/image129.jpg)
Agawa wymaga stanowiska jasnego, przewiewnego jak i
ciep³ego. Jest ma³o wymagaj±ca i jedynym k³opotem
jest jej przezimowanie. W okresie letnim, wynosimy je na zewn±trz, zw³aszcza
wysokie egzemplarze. Agawy trzymane w pomieszczeniu, dobrze raz na jaki¶ czas spryskaæ wod±. Agawa na okres zimowy wymaga przechowania w ch³odnej temperaturze i jasnym pomieszczeniu. Wysokie
egzemplarze mo¿na przechowaæ w szklarni,
gdzie temperatura powinna wynosiæ
4-6ºC. Mniejsze okazy mo¿na
trzymaæ razem z kaktusami równie¿ w jasnym i ch³odnym
pomieszczeniu. Agawy lubi± ¿yzn± ziemiê kompostow± zmieszan±
z du¿± ilo¶ci± piasku i ¿wirem.
Agawa nie lubi zbytniej wilgoci, dlatego przepuszczalno¶æ gleby jak i dobry drena¿ jest bardzo wskazany. Co do podlewania, to w lecie
powinni¶my nie ¿a³owaæ jej
wody (podlewamy obficie) w przeciwieñstwie
do zimy kiedy pod³o¿e winno byæ
suchawe. Nawo¿enie umiarkowane, które
pozwoli agawie na bujniejszy rozrost. Ubogie pod³o¿e sprawia, ¿e agawa
jest niezbyt du¿a. W okresie zimy lepiej jej
nie nawoziæ. Przesadzanie w zale¿no¶ci od potrzeby przeprowadzamy na wiosnê. M³ode
egzemplarze czêsto, (co rok/dwa lata)
starsze rzadziej. Z du¿ymi egzemplarzami
przesadzanie jest du¿ym k³opotem, wiêc
przesadzamy tylko w razie konieczno¶ci.
PANTOFELNIK
BALKONOWY
ODMIANA WISZ¡CA
_pliki/image131.jpg)
Ro¶lina
jednoroczna wys. 20-40 cm o krêtych,
rozga³êzionych pêdach,
piêknie prezentuj±ca siê przez ca³e lato
w doniczkach wisz±cych i na parapetach balkonowych. Aby uzyskac jak najlepszy efekt nale¿y uszczkn±æ wierzcho³ek m³odej
ro¶lince i sadziæ po kilka sztuk w jednym pojemniku. Przez ca³e lato ro¶lina
kwitnie drobnymi kwiatami. Potrzebuje miejsca jasnego lecz nie lubi
bezpo¶redniego nas³onecznienia. Pod³o¿e powinno byæ stale wilgotne.
GAJOWIEC P£O¯¡CY
_pliki/image132.jpg)
_pliki/image134.jpg)
Ro¶lina wieloletnia okrywowa. D³ugie pêdy
p³o¿± siê po ziemi ukorzeniaj±c siê a inne rosn± w górê. Dobrze ro¶nie w
miejscach cienistych i pó³cienistych. Odznacza siê wiêksz± odporno¶ci± na suszê
porównaniu z innymi odmianami
gajowców. Najm³odsze li¶cie pozostaj± zielone na ro¶linie równie¿ zim±.
Zimowanie bardzo dobre.
KOCIMIÊTKA
_pliki/image136.jpg)
Ro¶linka ta jest d³ugowieczn± bylin± o niesamowicie aromatycznych li¶ciach wydzielaj±cych silny zapach podobny do
waleriany, szczególnie w upalne dni potrafi
roznosiæ siê po ogrodzie
na wiele metrów wokó³. Rozrasta
siê w gêste zwarte kêpy, jej ulistnienie jest szaro zielone , lubi stanowiska s³oneczne i raczej suche . Wysoko¶æ ok. 30cm.
Mrozoodporna .
FUNKIA
_pliki/image138.jpg)
Odmiana
funkii - hosty o wspaniale wybarwionych li¶ciach. Piêkne zielone li¶cie i delikatne kwiaty o dzwoneczkowatym kszta³cie powoduj±, ¿e dziêki funkii ogrody nabieraj±
charakterystycznego orientalnego charakteru. Funkie najlepiej prezentuj± siê sadzone w niewielkich grupach - dziêki czemu najlepiej przyci±gaj± wzrok. Polecamy szczególnie do nasadzeñ nad brzegami oczek wodnych, w kompozycjach z innymi ro¶linami cieniolubnymi. Funkie s± ro¶linami wieloletnimi i w pe³ni
mrozoodpornymi. Na jednym stanowisku mog± rosn±æ wiele lat. Wymagaj± gleby ¿yznej, przepuszczalnej i wilgotnej o odczynie obojêtnym lub lekko kwa¶nym. W trakcie wegetacji nale¿y je regularnie nawoziæ.
BEGONIA BULWIASTA
BIA£A
_pliki/image139.jpg)
Begonie nie zimuj± w gruncie i dlatego s± typowo sezonow±, letni± ro¶lin±, której bulwy sadzi siê w maju, a wykopuje ju¿ w koñcu wrze¶nia. Najlepsze miejsce
to teren lekko ocieniony, os³oniêty od wiatrów. Gleba powinna byæ próchniczna, przepuszczalna, wilgotna. Bulwy
sadzi siê co 25-30cm, przykrywaj±c je ziemi± tylko na grubo¶æ 2cm. Bulwy mo¿na te¿ posadziæ do doniczek, ju¿ w marcu, a do gruntu
przesadziæ, gdy minie obawa wiosennych przymrozków.
Najwa¿niejsze jest utrzymanie odpowiedniej wilgotno¶ci pod³o¿a, gdy¿ ro¶liny ¼le znosz± suszê, a s³oñce ³atwo przypala li¶cie i kwiaty. Unikaæ nale¿y zraszania li¶ci i kwiatów, gdy¿ krople wody dzia³aj± jak soczewki skupiaj±ce promienie s³oneczne. Pojawiaj± siê wtedy nekrotyczne
plamy i mo¿e doj¶æ nawet do zamierania ca³ych ro¶lin.
Przed nadej¶ciem jesiennych przymrozków ¶cina siê pêdy tu¿ nad ziemi± i bulwy ostro¿nie wykopuje. Po
podsuszeniu uk³ada siê je w a¿urowych skrzynkach, w temperaturze 8oC i przechowuje do
wiosny w dobrze wietrzonym pomieszczeniu. W okresie spoczynku sprawdza siê kilkakrotnie zdrowotno¶æ bulw i odrzuca
wszystkie miêkkie, gnij±ce, aby nie zakaziæ pozosta³ych.
BEGONIA
(CA£OROCZNA
RÓ¯OWA)
_pliki/image140.jpg)
W przeciwieñstwie do innych begonii toleruj± one stanowiska s³oneczne ( begonia w miejscach
zacienionych s±
zbyt „wyci±gniête”). Wymaga gleby próchniczej, do¶æ ¿yznej, przepuszczalnej o odczynie kwa¶nym. Begonia wymagaj±c± ro¶lin±, ¼le znosz±c±
zimne, wietrzne i mokre warunki, dlatego w ch³odne i mokre lata, s³abiej kwitn±. K³opotliwo¶æ i d³ugi okres mijaj±cy od siewu do uzyskania kwitn±cej ro¶liny sprawia, ¿e lepiej jest nabyæ gotowe rozsady. Begonie wysadzamy pod koniec
maja w rozstawie 15 cm.
Zastosowanie
G³ównie na kwietniki, do obsadzania skrzynek balkonowych, mis
czy na cmentarz.
Okres kwitnienia
Begonia kwitnie zazwyczaj od czerwca do
pa¼dziernika
(mo¿e pó¼niej, zale¿nie od okresu wysiewu).
Zimowanie
Ro¶lina jednoroczna.
Uwagi
Uprawiana równie¿ w warunkach domowych, gdzie kwitnie
prawie ca³y rok.
CANNA
_pliki/image142.jpg)
_pliki/image144.jpg)
Canny wymagaj± stanowisk s³onecznych,
ciep³ej i próchniczej, ¶rednio zwiêz³ej gleby,
zasobnej w sk³adniki pokarmowe. Posadzone w miejsce
zacienione mog± nie zakwitn±æ. Wymagaj± bardzo obfitego
nawo¿enia i obfitego podlewania a usuwanie przekwit³ych
kwiatostanów spowoduje, ¿e kwitnienie
siê powtórzy. W drugiej po³owie maja
wysadzamy z doniczek do gruntu, pamiêtaj±c o wcze¶niejszym
zahartowaniu ro¶lin. Na miejsce sta³e wysadzamy
na g³êboko¶æ 15- 20 cm w rozstawie 40 x 80 cm. K³±cza na okres
zimy nale¿y wykopaæ, najlepiej to zrobiæ po
pierwszych przymrozkach. Usuwamy czê¶æ nadziemn± na wysoko¶ci ok. 10-15
cm, a k³±cza najlepiej przechowywaæ razem z bry³± ziemi, w
pomieszczeniach o tem 5-8 ºC np. w piwnicy. Przechowuj±c
oczyszczone k³±cza, przysypujemy je torfem, piaskiem,
trocinami. Wysoko¶æ
od 50 do 150 cm.
MIÊTA PIEPRZOWA
_pliki/image146.jpg)
Ro¶lina wieloletnia wysoko¶ci ok. 70 cm. Do suszenia zbiera
siê li¶cie zanim ro¶liny zaczn± kwitn±æ. W lecznictwie stosowana jako ¶rodek
pobudzaj±cy wydzielanie soków trawiennych i wzmagaj±cy apetyt. Napar z li¶ci zalecany jest jako napój orze¼wiaj±cy podczas upa³ów. Li¶ci mo¿na u¿ywaæ te¿ jako
przyprawy do ryb, miêsa i ziemniaków.
OREGANO
_pliki/image148.jpg)
Ro¶lina wieloletnia. Wymaga stanowiska ciep³ego, os³oniêtego, zim± zabezpieczenia. Zbiera siê listki z czê¶ciami ³odyg. U¿ywa siê jej jako
przyprawê do sa³atek, potraw
z jaj, serów, warzyw, ryb, miêsa. Niezbêdny sk³adnik pizzy.
Ma w³a¶ciwo¶ci lecznicze, ¶ci±gaj±ce. S³u¿y do p³ukania gard³a, dzi±se³, reguluje pracê uk³adu trawiennego.
BAZYLIA CZERWONA
_pliki/image150.jpg)
Ro¶lina
jednoroczna. Wysadzaæ po 15 V na os³oniête, nas³onecznione miejsce. Rozstawa 25-30cm. Zbiór li¶ci na
pocz±tku IV. Doskonale li¶cie
smakuj± ¶wie¿e i suszone. Maj±
mi³y aromat i smak. Stosuje siê do sa³atek,
ciep³ych potraw- szczególnie
kuchni w³oskiej, twarogu. Doskona³a do zapiekanek, potraw miêsnych i ryb.
Dzia³a przeciwdepresyjnie i dodaje si³.
BODZISZEK
Jej wysoko¶æ nie
przekracza 35 cm. W skupiskach tworzy roz³o¿yste kêpy o
nitkowanych pêdach. Li¶cie
naprzeciwleg³e, palczasto podzielone, ma³e, ciemnozielone, jesieni± przebarwiaj± siê na czerwono.
Uprawa
Lubi stanowiska ciep³e, s³oneczne lub pó³cieniste. Preferuje gleby suche do ¶rednio wilgotnych,
piaszczysto-gliniaste lub ¿wirowate,
najlepiej wapienne. Ma³e
wymagania bodziszka czerwonego i zadowalaj±cy rozwój na
glebach s³abszych jest
wielk± zalet± tego gatunku. Pe³ne zwarcie ro¶lina osi±ga dopiero po kilku latach. Trwa³o¶æ nasadzeñ jest bardzo du¿a.
Zastosowanie
Bodziszek czerwony najczê¶ciej bywa wykorzystywany do obsadzania
ogrodów
naturalistycznych oraz skarp. Jest efektown± ro¶lin± okrywow± do masowego stosowania w ró¿nej wielko¶ci grupach.
Okres kwitnienia: Od maja do wrze¶nia
PRZYWROTNIK
OSTROKLAPOWY
_pliki/image152.jpg)
Jest to
wieloletnia, rodzima ro¶lina, któr±
mo¿na spotkaæ jedynie na podgórskich
³±kach i rzadkich zaro¶lach. Rozrasta siê
w postaci silnych kêp. Pêdy o wysoko¶ci 40-60 cm, pok³adaj±ce
siê. Li¶cie ma du¿e, p³ytko
klapowane o sinozielonej barwie. Kwiaty drobne, ¿ó³te zebrane w szczytowe
rozpierzch³e kwiatostany.
Dobrze ro¶nie na ka¿dej glebie w pó³cieniu
ale te¿ w s³oñcu. Wykazuje siê du¿± tolerancj± na niedobór wody. Mo¿e byæ
bardzo przydatny do obsadzania skarp, brzegów rabat i za³o¿eñ typu naturalistycznego. Jest bylin± d³ugowieczn±.
Ro¶lina ta nabiera szczególnego uroku po deszczu, gdy du¿e krople d³ugo l¶ni± w
zag³êbieniach li¶cia. Zimuje bez ¿adnych zastrze¿eñ.
ASTER NOWOBELGIJSKI
_pliki/image154.jpg)
okres kwitnienia: od wrze¶nia do listopada,
stanowisko: s³oneczne,
gleby ¿yzne, wymaga
nawo¿enia w
okresie wegetacji (do lipca) oraz nawadniania podczas suchego lata, gdy¿ kêpy ³atwo
przesychaj±,
mrozoodporno¶æ:
wystarczaj±ca, mo¿e byæ uprawiany w ca³ej
Polsce,
ROJNIK
_pliki/image155.jpg)
_pliki/image156.jpg)
Ro¶lina posiadaj±ca ró¿owe kwiaty osadzone na pêdach osi±gaj±cych do 15cm wysoko¶ci. Ca³a ro¶lina tworzy du¿e, czerwone rozety.
Uprawa
Najlepiej ro¶nie w miejscach s³onecznych o glebie
suchej i ja³owej.
Zastosowanie
Jest ¶wietn± ro¶lin± do ogrodu skalnego oraz do sadzenia na ró¿nych tarasach, murkach, miêdzy kamieniami itp.
Nadaje siê tak¿e do obsadzania pojemników i donic.
Okres kwitnienia
Zakwita miêdzy lipcem a sierpniem.
LIATRA BIA£A
_pliki/image157.jpg)
Opis
Bardzo oryginalna ro¶lina z niespotykanymi kwiatami. Pod³u¿ne k³osy
rozkwitaj± inaczej ni¿ u innych ro¶lin czyli od góry do do³u. Osi±ga wysoko¶æ 50-75cm. Ciemnozielone li¶cie tworz± zwarte kêpy. Li¶cie proste, dorastaj± do 30cm, intensywnie zielone. G³ówki kwiatowe zebrane w kwiatostany w
kszta³cie kolb.
Kwiaty w kwiatostanach rozkwitaj± od góry
do do³u i s± bardzo lubiane przez motyle.
Najbardzej znane odmiany to: Liatra k³osowa "Kobold" - zwarta, o fioletowych kwiatach,
dorasta do 30cm. Liatra k³osowa
"Floristan violet" o jasnych fioletowych kwiatach oraz
"Floristan weiss" o kwiatach bia³ych dorastaj± do 100cm.
Uprawa
Potrzebuje gleby ¿yznej i przepuszczalnej oraz s³onecznego stanowiska, niezbyt
wilgotnego. Gleba bogata w sk³adniki pokarmowe. Liatra k³osowa piêknie kwitnie jak jest nawo¿ona na wiosnê. Rozmna¿anie wiosn± przez podzia³ ro¶liny lub wysiew nasion.
Zastosowanie
¦wietnie komponuje siê z lawend±, trawami i ró¿ami. Ze wzglêdu na swój egzotyczny urok idealnie nadaje siê do wszystkich ogrodów egzotycznych. Doskonale prezentuje siê w towarzystwie pysznog³ówki, astra gawêdki, dzwonków lub szarych li¶ci bylin zadarniaj±cych.
Okres kwitnienia
Zakwita w lipcu i kwitnie do koñca wrze¶nia.
MIECZNICA
_pliki/image159.jpg)
Bylina
niska (skalna), na klasyczne skalniaki i do szczelin skalnych, wys. od 15cm do
20cm,
gleba piaszczysto-gliniasta, przeciêtna, lekko wapienna, stanowisko s³oneczne lub lekki cieñ, wilgotno¶æ gleby przeciêtna, mrozoodporno¶æ przeciêtna, pocz. kwitnienia maj, kwitnie 4
mies., kêpy, wys. od
15cm do 20cm
PRZETACZNIK WIRGINIJSKI
_pliki/image160.jpg)
bylina wysoka , na rabaty, wys. od 120cm do 150cm,
gleba próchnicza,
przeciêtna,
stanowisko s³oneczne lub
lekki cieñ, wilgotno¶æ gleby du¿a, pocz. kwitnienia czerwiec, kwitnie 2 mies.
JUKKA KAROLIÑSKA
_pliki/image162.jpg)
_pliki/image164.jpg)
Krzew li¶ciasty, do nasadzeñ pojedynczych i do nasadzeñ w grupach, wys. od 150cm do 200cm,
gleba piaszczysto-gliniasta, przeciêtna, lekko wapienna, stanowisko s³oneczne, wilgotno¶æ gleby przeciêtna, mrozoodporno¶æ przeciêtna,
Kolor kwiatów
kremowo-bia³y, pocz. kwitnienia lipiec, kwitnie 2 mies., kolor
li¶ci zielony ciemny, zimozielono¶æ ca³kowita.
TRAWA PAMPASOWA BIA£A
_pliki/image166.jpg)
Cortaderia selloana ( Trawa pampasowa)
jest jedn± z najbardziej efektownych
traw.
Ojczyzn± tego gatunku jest Argentyna,
gdzie ro¶nie ona na ¿yznych, zasobnych w wapñ stepach Pampy argentyñskiej. W zale¿no¶ci od odmiany osi±ga ona ró¿ne wysoko¶ci i barwy kwiatostanów.
Cortaderie kwitn± pó¼nym latem od wrze¶nia do pa¼dziernika,
tym obficiej im s± wiêksze i starsze. W ogrodach trawa pampasowa
winna byæ sadzona w miejscach dobrze
widocznych np. w ¶rodkowej czê¶ci trawnika, w pobli¿u zbiorników
wodnych, pojedynczo lub w grupach, jako efektowny akcent na tle drzew i krzewów lub jako t³o
dla rabat kwiatowych. Tajemnic± pomy¶lno¶ci
w uprawie tej ro¶liny jest g³ównie posadzenie jej np w kopcu nad
poziomem gruntu aby u³atwiæ swobodny odp³yw
wody podczas miesiêcy jesienno
zimowych bo nie zimowe spadki temperatur s±
dla niej zabójcze ale choroby grzybowe
wywo³ane nadmiarem wody w okresie
zimowym.
Wysoko¶æ: 180-250 cm
Stanowisko: s³oneczne
Gleba : ¿yzna
, przepuszczalna
Podlewanie: umiarkownie obfite
MOZGA TRZCINOWATA
_pliki/image168.jpg)
Trawa
osi±gaj±ca wysoko¶æ 80cm, wybitnie trwa³a.
Kwitnie od po³owy czerwca do sierpnia. Po skoszeniu odrasta bujnie. Li¶cie
sezonowe, wyrastaj±ce po jednym w okó³kach, wyd³u¿one, ¿ó³tozielone
w bia³e paski. Wysoko¶æ: 60 - 120 cm.
TRAWA CZERWONOLISTNA
_pliki/image170.jpg)
Uncinia rubra to
bardzo atrakcyjna trawa o ciemnoczerwonym ubarwieniu , utrzymuj±cym siê
na ro¶lince równie¿ zim±. Wieloletnia, o powolnym wzro¶cie tworzy gêste
kêpy w±skich
li¶ci oko³o 25-30cm d³ugo¶ci .Wymaga zabezpieczenia w czasie ch³odniejszych, bez¶nie¿nych zimach.
stanowisko : s³oneczne do pó³cienistego
gleba: ¿yzna , wilgotna, przepuszczalna
li¶cie:
25-30 cm d³ugo¶ci, w±skie , gêste o atrakcyjnym ciemnoczerwonym ubarwieniu,
zimotrwa³e
kwitnienie : VII-VIII
zastosowanie : mo¿na z jej udzia³em tworzyc ciekawe uk³ady
kolorystyczne wzd³u¿ ¶cie¿ek,
potoczków ,oczek wodnych oraz
rabatkach bylinowych sadz±c ja w s±siedztwie innych ro¶lin o kolorowych li¶ciach
.Nadaje siê do uprawy w pojemnikach w
ca³orocznych kompozycjach
TURZYCA SNOWLINE
_pliki/image171.jpg)
Niewysoka i niewymagaj±ca o ro¶lina okrywowa, pojemniki, do obsadzania
murków, wzniesieñ oraz zbiorników wodnych o zimozielonych, zielonobia³ych li¶ciach na stanowiska w cieniu lub pó³cieniu Wysoko¶æ: Dorasta do wysoko¶ci 15-20 cm
Stanowisko: mo¿e
rosn±æ zarówno w cieniu jak i w pó³cieniu
Gleba: bardzo tolerancyjna, nie specjalnych wymagañ
Li¶æ:
ciemnozielony, z wyra¼nymi
bia³ymi
brzegami, w±ski, ³ukowaty, ow³osiony. Li¶cie d³ugo ¿ywotne, zimozielone , wolno przyrastaj± na d³ugo¶æ
Kwiatostan : purpurowo-bia³y, niepozorny, tu¿ powy¿ej
li¶ci
Podlewanie: umiarkowane
Mrozoodporno¶æ: zimozielona i w pe³ni mrozoodporna
Zastosowanie: ro¶lina
okrywowa, pojemniki, do obsadzania murków, wzniesieñ oraz zbiorników wodnych .
TURZYCA PTASIE £APKI
_pliki/image173.jpg)
Wieloletnia, bezproblemowa i ³atwa w uprawie zimotrwa³a turzyca o bia³o zielonych li¶ciach i kêpowym pokroju
Wysoko¶æ: do 15cm, podczas kwitnienia 15-20cm.
Kwitnienie: kwitnie IV/V, k³osy o barwie brunatnej lub bia³ej
Stanowisko: s³oneczne i pó³cieniste.
Warunki glebowe: zasobne w wapñ.
Podlewanie: umiarkowanie
Mrozoodporno¶æ: odporne
na mróz. Zastosowanie:
na brzeg oczka wodnego lub skalniaki
TURZYCA
BR¡ZOWA
‘Toffee
Twist', „bronz form”
_pliki/image175.jpg)
_pliki/image176.jpg)
Kolorowa turzyca pochodz±ca z Nowej Zelandii. W okresie wegetacyjnym jej d³ugie, ³agodnie przewieszaj±ce siê ¼d¼b³a maj± barwê oliwkowo-br±zowo - czerwonaw±. . W koñcu lata blaszki li¶ciowe nieco p³owiej± ale s± bardzo atrakcyjne przez ca³a zimê.
Wysoko¶æ:
30-45 cm
Szeroko¶æ:
45-60 cm
Stanowisko: s³oneczne
lub lekki pó³cieñ
Gleba: nie ma specjalnych wymagañ
Podlewanie: umiarkowanie obfite
Mrozoodporno¶æ:
bezproblemowo zimuje na terenie ca³ej Polski
DMUSZEK JAJOWATY
_pliki/image178.jpg)
Niska ro¶lina wysoko¶ci 20 - 40 cm o ozdobnych,
owalnych k³osach przypominaj±cych miêkkie, puszyste pêdzelki.
Wykorzystywana jest jako dodatek
bukieciarki, do kompozycji z ¿ywych i suchy ro¶lin.
Doskonale prezentuje siê w ogrodach
naturalistycznych.
Dmuszek jest bardzo ³atwy w
uprawie.
KOSTRZEWA SINA
_pliki/image180.jpg)
Jedna z najpiêkniejszych
traw ozdobnych. Ro¶lina wieloletnia, tworz±ca niezwykle dekoracyjne, kuliste kêpy li¶ci.
Dorasta do wysoko¶ci 15-25 cm. Jest mrozoodporna,
a sino niebieskozielony kolor utrzymuje przez ca³y
rok. Nawet w zimie nie traci na atrakcyjno¶ci
kiedy to sinoniebieskie oszronione kêpy
wspaniale kontrastuj± z biel± ¶niegu.
Nadaje siê do ogrodu skalnego i do pojemników oraz nasadzeñ w miejscach suchych, s³onecznych i ciep³ych
_pliki/image182.jpg)
WYCZYNIEC £¡KOWY
_pliki/image184.jpg)
Bezproblemowa w uprawie trawa rodzimego
pochodzenia o pod³u¿nie paskowanych , ¿ó³to zielonych , lu¼no kêpowych li¶ciach dorastaj±cych do 25-30 cm .
Pêdy
kwiatostanowe pojawiaj± siê w okresie V-VI osi±gaj±c 60-70 cm. Wskazane jest usuwanie
kwiatostanów przed ich
wyk³oszeniem
zapobiegaj±c wysiewowi
- nowe pokolenie nie jest wybarwione, rozmna¿anie tylko przez podzia³.
Trawa lubi byc czêsto
przycinana, bardzo szybko odrasta a m³ode ¼d¼b³a s± najintensywniej wybarwione.
Preferuje stanowisko s³oneczne ale mo¿e rosn±æ równie¿ w pó³cieniu , jest tylko wtedy mniej
intensywnie wybarwiona , bardziej ciemno ¿ó³ta . Nie ma wymagañ odno¶nie
gleby, na ¿yznej bêdzie szybciej ros³a i trzeba bêdzie j± czê¶ciej przycinaæ .Zastosowanie: do zadarnieñ i wype³nienia
przestrzeni miêdzy
innymi wy¿szymi ro¶linami tworz±c kolorowe t³o. Dobrze znosi koszenie i ciekawym
pomys³em jest
posadzenie jej na trawniku.
TURZYCA Z£OTA
_pliki/image186.jpg)
_pliki/image188.jpg)
_pliki/image190.jpg)
Niska,
zimozielona turzyca o w±skich delikatnych ¿ó³to zielonych li¶ciach na obrze¿ach. Polecana do zadarniania pod drzewami, obrze¿a ogrodów skalnych, oczek i potoczków, ogrody japoñskie.
stanowisko: nas³onecznione do pó³cienistych
gleba: bojêtne do zasadowych
wilgotno¶æ: umiarkowanie wilgotne
do wilgotnych
wysoko¶æ: wysoko¶æ z kwiatostanem: 10-30cm
li¶æ: do 15 cm d³., w±ski ,delikatnych ¿ó³to zielony
kwiatostan: k³os szczytowy mêski, boczne (3-5) - ¿eñskie, pocz±tkowo czerwonawo-br±zowe, dojrzewaj±c przekszta³ca siê w kulisty owocostan w kolorze pomarañczowo-¿ó³tym. Po³yskuje gdy ¶wie¿y, bieleje gdy starzeje siê i zasycha
pora kwitnienia: kwiecieñ - maj
zastosowanie zadarnienie pod drzewami
TURZYCA BUCHANANA
_pliki/image192.jpg)
Pochodz±ca z Nowej
Zelandii turzyca o atrakcyjnym , czerwono br±zowym wybarwieniu blaszek li¶ciowych zachowuj±cych swoje kolory w miesi±cach
zimowych.
Ro¶nie w
zwartych, nieinwazyjnych kêpach
z sztywno w górê rozk³adaj±cych siê li¶ciach .Martwe koñcówki li¶ci
zwijaj± siê w spiralki nadaj±c ro¶linie ciekawy, pokrój
Wysoko¶æ: Dorasta do wysoko¶ci do 50-80 cm wysoko¶ci
Stanowisko: mo¿e rosn±æ zarówno w s³oñcu jak i w pó³cieniu
Gleba: bardzo tolerancyjna, nie specjalnych wymagañ , na glebie ¿yznej wilgotnej ro¶nie bardziej dorodna
Podlewanie: umiarkowanie obfite
Mrozoodporno¶æ: nie wymaga okrywania na zimê
Zastosowanie: Ogrody skalne ,japoñskie, grupy iglaków na trawnikach , w s±siedztwie du¿ych
kamieni rabaty bylinowe, wzd³u¿ ¶cie¿ek,
nad oczkami i brzegami potoczków . Interesuj±cy akcent w kompozycjach ro¶lin w pojemnikach
TURZYCA SREBRZYSTA
_pliki/image194.jpg)
Jej ca³oroczn± ozdob± s± srebrzystozielone , do¶æ sztywne, zwijaj±ce siê w k³êby ¼d¼b³a 40-50 cm d³ugo¶ci.
Wysoko¶æ: 30-40 cm
Szeroko¶æ: 40-50 cm
Stanowisko: s³oneczne lub lekki pó³cieñ
Gleba: nie ma szczególnych wymagañ
Podlewanie: do¶æ obfite
Mrozoodporno¶æ: zimuje bez problemu zachowuj±c zim± kolory
Zastosowanie: Bardzo wytrzyma³a i oprócz uprawy w gruncie nadaje siê do uprawy pojemnikach
na balkonach i tarasach.
TURZYCA GRAY’A
_pliki/image197.jpg)
Ro¶lina wieloletnia z bagnistych terenów po³udniowego zachodu Ameryki pó³nocnej o ozdobnych
kwiatostanach w kszta³cie kolczastej kulki przypominaj±cych maczugê. Wysoko¶æ: w zale¿no¶ci od warunków 40-80 cm
Kwitnienie: czerwiec -sierpieñ
Li¶cie: Li¶cie zielone ,w±skie , sztywne , ³agodnie przewieszaj±ce siê.
Stanowisko : s³oneczne lub pó³cieñ.
Gleba : Nie ma specjalnych wymagañ odno¶nie gleby, na glebie ¿yznej i wilgotnej
szybko tworzy zwarty i ozdobny kobierzec .
Podlewanie: Obfite ale ro¶lina tolerancyjna na
suszê.
Zastosowanie: Nadaje siê do sadzenia na
brzegach oczek wodnych, a tak¿e jako ro¶lina okrywowo-zadarniaj±ca. Zasuszone
kwiatostany maja zastosowanie w suchych bukietach
TURZYCA FROSTED CURLS
_pliki/image199.jpg)
Trawa,
na klasyczne skalniaki i na rabaty, ale tak¿e
do doniczek.
Gleba przepuszczalna, ¿yzna,
stanowisko s³oneczne lub
lekki cieñ, wilgotno¶æ gleby przeciêtna, kolor li¶ci ¿ó³to-zielony, spiralnie skrêcony, przeciêtna
wys. 15cm
MI£KA OKAZA£A
_pliki/image200.jpg)
Bezproblemowa w uprawie
wieloletnia trawa o ozdobnych, pojawiaj±cych siê w
sierpniu kwiatostanach tworz±cych
z ro¶linki pocz±tkowo ró¿owy ale z czasem czerwony - delikatny
ob³oczek.
Bardzo podobna do Eragrostis trichodes ale ni¿sza i bardziej intensywnie wybarwiona
Wysoko¶æ: 20-40
cm,
Li¶cie: szerokie zielone, w czasie kwitnienia
li¶cie zupe³nie ukryte pod purpurow± chmur± kwiatostanu
Kwiatostany rozproszona purpurowa wiecha, przebarwiaj±ca siê na odcieñ delikatnego br±zu
Stanowisko: s³oneczne,
pó³cieñ
Gleba : nie ma szczególnych
wymagañ,
tolerancyjna na sucha i nieurodzajn± glebê
Podlewanie: umiarkowane
Zastosowanie Ogrody skalne, ogrody naturalistyczne, rabat bylinowe,
bukieciarstwo
interesuj±cy akcent w
kompozycjach ro¶lin
w pojemnikach
MISKANT KWIECISTY
_pliki/image202.jpg)
Jedna z piêkniejszych traw i bezproblemowa w
uprawie trawa o przepiêknych
, jedwabisto srebrzystych, puszystych kwiatostanach pojawiaj±cych siê na ro¶linie ju¿ na pocz±tku sierpnia. Bardzo ozdobne s± równie¿ li¶cie przebarwiaj±ce siê jesieni± na pomarañczowo-br±zowe tonacje.
Stanowisko: s³oneczne
Gleba: tolerancyjny ale na ¿yznej ro¶nie bardziej dorodny i efektowny
Wilgotno¶æ:
wymaga wilgotnej gleby a nawet mo¿e rosn±æ w p³ytkiej wodzie
Wysoko¶æ:
w zale¿no¶ci od warunków dorasta od 120 do 250cm
Zastosowanie: naturalistyczne nasadzenia, zielone bariery (bardzo szybko
siê rozrasta) nad brzegami potoczków i oczek wodnych , bukieciarstwo
PROSO RÓZGOWATE
_pliki/image204.jpg)
Wyselekcjonowana
forma wieloletniej trawa pochodz±ca z po³udniowego zachodu Ameryki Pó³nocnej - jednej z traw
s³ynnej amerykañskiej Prerii.
Podobnie jak inne formy Panicum virgatum ma sztywne rózgowate ³odygi oraz d³ugie (nawet ponad
metrowej d³ugo¶ci) szerokie blaszki li¶ciowe .
Odmiana 'Kupferhirse' jest jedn± z najnowszych form.
Dorasta do oko³o 150-170cm cm wysoko¶ci i charakteryzuje sê strzelistym pokrojem
oraz jasno zielon± barw± li¶ci w okresie wegetacyjnym .Jesieni± przebarwia siê na czerwono z³otawe, miedziane
tonacje.
Niek³opotliwa w uprawie, niewymagaj±ca i nieinwazyjna.
Wysoko¶æ: Dorasta do wysoko¶ci do 150 cm wysoko¶ci
Stanowisko: mo¿e rosn±æ zarówno w w s³oñcu jak i w pó³cieniu
Gleba: bardzo tolerancyjna, nie specjalnych wymagañ
Li¶æ: jasnozielony z czerwonymi przebarwieniami.
Jesieni± przebarwia siê na br±zowo-be¿owo
Kwiatostan: wiecha ró¿owo- purpurowa,
przebarwia siê na z³ociste br±zy jesieni± do kremowego. Sztywna
i wyprostowana
Podlewanie: radzi sobie bez podlewania
Mrozoodporno¶c: w pe³ni mrozoodporna
Zastosowanie: Sadzi siê j± pojedynczo jako element dominuj±cy lub w grupie tworz±c sta³± granicê w naturalistycznych ogrodach , zielony ekran
co¶ zas³aniaj±cy lub tworz±cy t³o dla innych ro¶lin ..
PIÓRKÓWKA
_pliki/image206.jpg)
_pliki/image208.jpg)
Spo¶ród znanych i uprawianych Piórkówek Pennisetum villosum uchodzi za
najbardziej ozdobn± i
okaza³± dziêki bardzo du¿ym, najd³u¿szym ze wszystkich piórkówek bo 10-15 cm d³ugo¶ci kwiatostanom. S± one pocz±tkowo barwy kremowo bia³ej. Po ¶ciêciu i zasuszeniu zachowuj± swoje barwy i puszysto¶æ. Wysoko¶æ: 40-60 cm
Szeroko¶æ:
ro¶nie kêpowo oko³o 30 cm
Stanowisko: s³oneczne
Gleba: ¿yzna
, przepuszczalna lub zdrenowana
Podlewanie: umiarkowanie obfite
Mrozoodporno¶æ:
wed³ug
literatury najlepiej jest wykopaæ j±
wraz z ziemi± i przenie¶æ na zimê do pomieszczenia gdzie temperatury nie
bêd± spada³y zbyt nisko ale wielu ogrodników twierdzi i¿ trawa zimuje w gruncie bez ¿adnego okrycia.
Zastosowanie : do suchych bukietów oraz nasadzeñ w najbardziej atrakcyjnych miejscach d³ugo¶ci kwiatostanom.
S± one pocz±tkowo barwy kremowo bia³ej. Po ¶ciêciu i zasuszeniu zachowuj± swoje barwy i puszysto¶æ.
ROZPLENICA JAPOÑSKA
_pliki/image210.jpg)
trawa,,
wys. od 30cm do 120cm,
gleba piaszczysto-gliniasta, przeciêtna, stanowisko s³oneczne, wilgotno¶æ gleby obni¿ona, mrozoodporno¶æ czê¶ciowa
kolor kwiatów ¿ó³to-zielony,
pó¼niej purpurowy, pocz. kwitnienia sierpieñ, kwitnie 4 mies., kêpy,
wys. od 60cm do 120cm.
ZAWCI¡G NADMORSKI
_pliki/image211.jpg)
Zawci±g
jest wieloletni± ro¶lin± pochodz±c±
z pó³nocnej Europy. Rozrasta siê
w postaci poduszek. Li¶cie ma równow±skie,
trawiaste o szeroko¶ci 1-2mm i d³ugo¶ci
do 5 cm. Kwiatostanem jest g³ówka na bezlistnej szypu³ce.
Kwitnie obficie wiosn± (V-VI) i powtórnie jesieni±
(IX).
Oferowana
odmiana ma kwiaty koloru bia³ego. Pêdy kwiatostanowe wysoko¶ci
do 20cm. Z regu³y
dobrze kwitnie równie¿ jesieni±. Li¶cie
ja¶niejsze od gatunku prze¿ywaj±
w dobrej kondycji zimê.
Preferuje
gleby lekkie, przepuszczalne i kwa¶ne. Dobrze kwitnie tylko w
pe³nym s³oñcu. Polecana do ogrodu skalnego, na murki, skarpy i
wrzosowiska. Zimuje bezproblemowo.
ZAWCI¡G JA£OWCOLISTNY
_pliki/image212.jpg)
bylina
niska (skalna), na klasyczne skalniaki i do alpinariów, wys. oko³o 5cm,
gleba piaszczysto-gliniasta, przeciêtna, lekko kwa¶na, stanowisko s³oneczne, wilgotno¶æ gleby obni¿ona, mrozoodporno¶æ zadowalaj±ca,
MANNA MIELEC
_pliki/image214.jpg)
Jest
to wieloletnia trawa wystêpuj±ca powszechnie na podmok³ych
³±kach. Odmiana 'Variegata' pêdy
ma wyprostowane o wysoko¶ci do 100 cm. Tworzy rozleg³e
kêpy do¶æ szerokich, przewieszaj±cych
siê li¶ci pokrytych bia³ymi, wzd³u¿nymi
pasami. W okresie wczesnowiosennym m³ode pêdy
ulegaj± wyra¼nemu zaró¿owieniu. Kwiatostanem jest
szeroko rozga³êziona wiecha pojawiaj±ca siê
w VII. Najlepiej sadziæ w s³oñcu lub w lekkim cieniu. Trawa ta najlepsze warunki
znajduje w ogrodzie nadwodnym, ale te¿ na rabacie, bo odmiana
'Variegata' wyró¿nia siê wiêksz±
odporno¶ci± na suszê. Zimowanie bezproblemowe.
MI£KA ELIOTA
_pliki/image216.jpg)
Trawa wys. 80 cm o kêpiastym pokroju lubi±ca s³oneczne stanowiska. Kwitnie w sierpniu
i wrze¶niu
Dobry materia³ do suchych
kompozycji.
MISKANT CHIÑSKI
_pliki/image217.jpg)
Miskant
chiñski jest ozdobnym gatunkiem wieloletniej trawy.
Rozrasta siê w postaci kêp i nie wytwarza roz³ogów
jak to ma miejsce u miskanta cukrowego. W zwi±zku z tym nie istnieje
problem z jego zbyt szybkim rozrastaniem siê w ogrodzie.
Odmiana
paskowana
charakteryzuje siê wystêpowaniem poprzecznych, stosunkowo w±skich,
¿ó³tych pasków na ciemnozielonych li¶ciach
(paski s± wê¿sze ni¿ na prezentowanym zdjêciu). Pocz±tek kwitnienia przypada na
wrzesieñ. Wiechy maj± barwê
br±zowaw±. Osi±ga wysoko¶æ 120-150 cm. Kwiatostany mo¿na
pozostawiæ nie ¶ciête do wiosny - ich srebrne „pióropusze”
s± ciekawym akcentem w zimowym ogrodzie.
Do
wzrostu wymaga stanowiska s³onecznego. Najlepiej ro¶nie
w glebie ¶rednio wilgotnej, próchnicznej i przepuszczalnej.
Gorzej rozwija siê w glebie zwiêz³ej
lub zbyt suchej. Polecany do sadzenia pojedynczo, najlepiej na tle budynków
czy grupy krzewów. Doskonale nadaje siê
do tworzenia rabat, jako ro¶lina drugiego planu. W naszym klimacie jest w pe³ni
mrozoodporny.
OBIEDKA SZEROKOLISTNA
_pliki/image219.jpg)
Jest to sadzonka trawy wieloletniej pochodz±cej znad brzegów jezior i rzek zachodniej czê¶ci Ameryki Pó³nocnej. Jej najwiêksz± ozdob± s± podobne do szyszek zwisaj±ce kwiatostany, pojawiaj±ce siê na ro¶linie ju¿ w lipcu . Bardzo trwa³e mog± pozostawaæ na ro¶linie a¿ do wiosny i byæ w tym czasie ozdob± ogrodu .
Wysoko¶æ:
w zale¿no¶ci od warunków 60-150
Szeroko¶æ:
40-80 cm
Zastosowanie: na kwiat ciêty do ¶wie¿ych i suchych bukiety, do
naturalistycznych nasadzeñ w
grupach, nad oczkami i potoczkami
Uprawa: wymaga stanowisk s³onecznych lub pó³cieniu, choæ równie¿ mo¿e rosn±æ w cieniu ale ro¶nie wtedy ni¿sza rzadsza , ma te¿ mniej ozdobnych k³osów.
Stanowisko: s³oneczne
lub lekki pó³cieñ
Gleba: nie ma szczególnych
wymagañ
Podlewanie: do¶æ
obfite bo lubi du¿o
wilgoci choæ nie lubi
rosn±æ w wodzie.
Dobrze znosi okresy suszy
Mrozoodporno¶æ:
zimuje bez problemu